جستجوی پیشرفته

بلاگ

سیرۀ اخلاقی امام سجاد(ع)

شنبه, 26 بهمن 1392

پـيـشـواى چـهـارم، انـسانى كامل و برگزيدۀ حق و در همۀ جهات اخلاقى، عبادى و علمى به اوج كـمـال رسـيـده و نمونۀ مجسم و عينى قرآن و رسول خدا(ص) بود. در دوران سياه حكومت اموى كه ارزش‌هاى انسانى و فضایل اخلاقى به فراموشى سپرده شده و مردم به جاى مشاهده زهد، ساده زيستى، تواضع، نوع دوستى، نرم خويى و رعيّت پرورى از زمامداران خود به عنوان خليفه پـيـامبر(ص)، شاهد دنيا طلبى، اشرافيّت، تجمّل‌گرايى، خودمحورى و بزرگ‌بينى آنان بـودنـد، آن امـام هـُمـام، چـون خـورشـيـدى فـروزنـده درخـشـيـد و وجـودش مـجـمـع هـمـۀ فـضایل و ارزش‌هاى فراموش‍ شده گشت؛ چندان‌كه دوست و دشمن را به تحسين واداشت.[1]

دموکراسی در جمهوری اسلامی

دوشنبه, 21 بهمن 1392

مقدمه
نظام جمهوری اسلامی ایران یکی از مصادیق روشن تعامل اسلام و دموکراسی است. امام خمینی (ره) در مقام یک مرجع دینی و فقیه جامع الشرایط با پایه گذاری جمهوری اسلامی در ایران ثابت کرد که اسلام و مردم سالاری نه تنها هیچ تباین و تضادی با هم ندارند، بلکه این دو قابل جمع و تعامل اند و اسلام دموکراتیک ترین شیوه را برای اداره جامعه با تکیه بر آرای مردم دارد.

جایگاه مشورت در اسلام

پنج شنبه, 03 بهمن 1392

معنای مشورت
واژه‌های «مشاوره» و «مشورت» از ماده «شور» به معناى استخراج رأى و نظر صحيح است.[1] به اين بیان ‌كه انسان در مواقعى كه خودش در باره كارى رأى صحيح ندارد، به ديگرى مراجعه كند و از او رأى صحيح بخواهد. و كلمه «شورى» به معناى آن پيشنهاد و امرى است كه در باره‌‏اش مشاوره شود.[2]
مشورت در قرآن
«مشاوره» در اسلام با جایگاه خاصی دارد، قرآن کریم در آیاتی به این اهمیت می‌پردازد. آن‌جا که می‌فرماید: «وَ الَّذينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورى‏ بَيْنَهُمْ...»؛[3] و آنان كه دعوت پروردگارشان را پاسخ مى‌‏گويند و نماز مى‌‏گزارند و كارشان بر پايه مشورت با يكديگر است... .

ربیع الاول

پنج شنبه, 12 دی 1392

بهار ماه‏‌ها ربیع الاول است چرا که آثار رحمت الهی و ذخایر برکات خداوندی در این ماه پدیدار می‏‌شود و انوار جمال الهی بر زمین و زمینیان می تابد . ولادت رسول اکرم‏ صلی الله علیه وآله که مثل آن در گیتی اتفاق نیفتاده ، در این ماه بوده است. آری اشرف و سید موجودات و نزدیک‏ ترین خلق به خدا در چنین روزهایی به دنیا آمد.

مسلمان مراقب باید در شکر این نعمت‏ عظیم کوشش‏ فراوان کند و رحمت‏ وسیع خداوندی را برای‏ خود فراهم سازد . تمامی ماه‏ ربیع را غنیمت‏ شمرده ، با توسلات و مناجات خود را از الطاف حق بهره‏ مند سازد.

با اخلاص و ادای شکر این نعمت‏ بسیار بزرگ به معرفت‏ خود افزوده ، از صفات پسندیده بهره‏ برداری کند . درون خود را مرکز تجلی انوار الهی نماید و از غفلت و سهو دوری گزیند تا در فردوس اعلا با نبیین ، شهدا و صدیقین همنشین شود.

دلایل بسیاری از کتاب‌های روایی و تاریخی؛ اعم از شیعه و اهل سنت وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر اکرم(ص) را تأیید می‌نماید، اما به این نکته نیز باید توجه داشت که اگر شهادت را همانند آنچه قرآن کریم بیان فرموده؛ به معنای کشته شدن در راه خدا و رسول تعریف نماییم، بدیهی است که مقام و منزلت شخصی "پیامبر" که کشته شدن در راه اطاعت او شهادت است، به مراتب بالاتر از مقام شهیدان خواهد بود، هرچند که آن مرد الاهی با مرگ طبیعی از دنیا رحلت نموده باشند.
1. آیا دلیل قابل اعتمادی از کتب شیعه و اهل سنت، مبنی بر شهادت پیامبر اکرم (ص) می‌توان یافت، علاوه بر آن، کیفیت شهادت ایشان چگونه بوده است؟
2. آیا بر فرض این‌که پیامبر(ص) به شهادت نرسیده باشند، این موضوع از ارج و قرب ایشان نزد پروردگار خواهد کاست؟!
موضوعی است که در این فرصت به بررسی آن می‌پردازیم.

در ميان مردم معمول است كه بعضى از روزها را روز سعد و مبارک، و بعضى -مانند ماه صفر، روز چهارشنبه- را روز شُوم و نحس می‌شمرند، سخن اين‌جا است كه معنای «نحوست ایّام» چیست و آیا اين اعتقاد عمومى از اسلام گرفته شده است؟ و یا آیا در اسلام پذيرفته شده است؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسش‌ها مباحثی را در بخش‌های زیر مطرح می‌کنیم:
معنای سعادت و نحوست ايّام‏
«نحس» در اصل به معناى سرخى فوق العاده افق است كه آن‌را به صورت «نُحاس»؛ يعنى «شعله آتش خالى از دود» در می‌آورد، سپس به همين مناسبت در معناى «شُوم» به كار رفته است.[1] و در اصطلاح آیات و روایات؛
نحس بودن روز و يا مقدارى از زمان؛ یعنی اين‌كه در آن زمان تنها شرّ و بدى رخ می‌دهد، و اعمال انسان براى او، بركت و نتيجه خوبى نداشته باشد، و سعادت روز و یا مقداری از زمان درست بر خلاف اين است.[2]

حسین(ع) ثار الله

دوشنبه, 11 آذر 1392

(امام حسین ع) ، (حضرت زینب س) ، (شهدای کربلا)

درباره این موضوع که چرا به امام حسین(ع) ثارالله گفته می‌شود؛ باید گفت: این لقب برای دو امام معصوم، امام علی(ع) و امام حسین(ع) وارد شده است. در زیارت امام حسین(ع) می‌­خوانیم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ»؛[1] سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا‏.

در مورد معنای ثار الله دو احتمال وجود دارد:

زينب(س) دختر علی بن أبی‌طالب، مادرش فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص)، همسر عبد الله بن جعفر بود. وی از عبد الله دارای پنج فرزند به نام‌های: علی، عون اكبر، عباس، محمد و أم كلثوم بود.[1]
مطابق گزارش شیخ مفید دو تن از فرزندان حضرت زینب(س) در کربلا همراه امام حسین(ع) بودند:

بی‌گمان برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع) یکی از شعائر بزرگ شیعیان محسوب می‌شود که در طول تاریخ
توانسته ارزش‌های مکتب تشیع را حفظ کند و از نسلی به نسل دیگر منتقل نماید. امام حسین(ع) همان‌طور که در روایت وارد شده است، عامل بقای حقیقت اسلام است، و به تعبیری که نقل شده است: «حسین منی و انا منی حسین» در تفسیر این عبارت گفته شده است که حسین (ع) فرزند نبی خاتم " نوه بزرگوار آن حضرت است" و رسول اکرم (ص) اگر فرمودند «و انا من حسین» از این باب بوده که مکتب اهل بیت(ع) که حقیقت اسلام بوده و اسلام حقیقی در آن تجلی دارد، توسط امام حسین(ع) باقی می‌ماند. بقای این مکتب به همین مجالس و عزاداری‌ها و توجه به امام حسین(ع) بوده و هست.

مباهله

سه شنبه, 07 آبان 1392

24 ذی الحجه روز مباهله
«مباهله» در لغت از ماده «بهل» (بر وزن اهل) به معناى رها كردن و قيد و بند را از چيزى برداشتن است، و به همين جهت هنگامى كه حيوانى را به حال خود واگذارند تا نوزادش بتواند به آزادى شير بنوشد، به او «باهل» مى‏گويند، و «ابتهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى كار به خدا است.
و در اصطلاح از نظر مفهوم متداول كه از آيۀ مباهله گرفته شده، مباهله به معناى نفرين كردن دو نفر به يكديگر است بدين ترتيب كه افرادى كه با هم در باره يک مسئله مهم مذهبى گفت‌وگو دارند در يک‌جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع كنند و از او بخواهند كه دروغ‌گو را رسوا سازد و مجازات كند.[1]

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها